ÖZET

Amaç:

Üst seviye lomber disk hernisi, klinik bulgular ve cerrahi özellikler bakımından nadir ve özellikli bir patolojidir. Bu çalışmada, üst seviye disk hernilerinin karakteristik özelliklerinin vurgulanması amaçlanmaktadır.

Yöntem:

Çalışma, klinik prospektif bir çalışmadır ve kliniğimizde L1-2 ve L2-3 disk hernisi nedeniyle opere edilen toplam 73 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm olguların radyolojik görüntülemeleri (MRG, BT ve röntgenogram), yakınma ve nörolojik muayene bulguları kayıt edilmiştir. Olguların operasyon öncesi ve sonrası Vizüel Analog Skala (VAS) skorları sorgulanmıştır. Preopeıatif dönemdeki radyolojik incelemelerde, operasyona hedef oluşturan herniyasyona ek olarak, skolyozun olup olmaması ve alt seviyelerde olası disk herniyasyonu, spondilolistezis, disk mesafesinde daralma ve disk dejenerasyonunun varlığı araştırılmıştır.

Bulgular:

Olguların cerrahi tedavisi sonrasında, VAS skorunda önemli iyileşme saptanmıştır. Üst seviye lomber disk hernili olgularda, karakteristik muayene bulgularının (femoral germe testi, his kusurunun dağılımı) olduğu görülmüştür. Radyolojik incelemelerde, disk herniyasyonuna eşlik eden komşu segment patolojileri saptanmıştır (disk dejenerasyonu, lordoz kaybı, skolyoz, instabilite). Cerrahi tedavide enstrümantasyon uygulanma oranı, L1-2 ve L2-3 disk hernili olgularda sırasıyla % 26 (n=5) ve % 24 (n=13)’tür.

Çıkarımlar:

Üst seviye lomber disk hernileri, alt seviye disk hernilerinden çok daha nadir görülmekte ve farklı özellikler taşımaktadır. Femoral germe testi, bu olguların muayenesinde çok değerlidir. Üst seviye disk hernilerine sıklıkla komşu segment patolojileri eşlik eder. Cerrahi tedavi sonrasında VAS skorlarında önemli iyileşme görülür.