ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı büyüyen omurgada tüberküloz tutulumu sonrası tedaviye rağmen ortaya çıkan değişiklikleri değerlendirmektir.

Materyal-Metot:

Çalışmamızda 12 yaş altı 18 çocuk değerlendirildi. Ortalama tedavi yaşı 12-3( 8) idi. Hastalardan 2’si konservatif, 5’i sadece anterior apse drenajı ve debridman, 4’ü anterior drenaj ve anterior enstrümantasyon ve geri kalan 5’i antero-posterior yaklaşımla tedavi edilmişlerdir. Ortalama tutulan omur sayısı 3,2 (1-7) olduğu belirlenmiştir. Hastaların tamamında ağrı, 2’sinde ise ilaveten parapleji mevcut olduğu saptanmıştır. Kesin tano biopsi sonrası patolojik ve mikrobiyolojik yöntemlerle konulmuştur.

Sonuçlar:

Ortalama takip süresi minimum 2 yıl olup en uzun takip 20 yıldır (Ortalama 15 yıl). Hastaların tamamı dâhil edildiğinde ortalama kifoz açısı 61° (25°-130°) olduğu saptanmış, oluşan artışın istatistiki olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0.01). En fazla artış konservatif ve sadece anterior debridman yapılan hastalarda olmuştur (84° ± 21°). Anterior veya Posterior enstrümantasyon anterior debridmana eklenen hastalarda ise istatistiki olarak anlamlı olacak şekilde daha az bir artış olmuştur (33° ± 6,3°) (p<0,001). Sonuç olarak; 12 yaş altı cerrahi yapılan hastaların tamamında istatistiki olarak önemli bir kifotik artış oluştuğu belirlenmiş, ancak enstrümante edilmeyen grupta çok daha yüksek kifoz deformitesi geliştiği saptanmıştır.

Sonuç:

Bu verilerin ışığı altında, 12 yaş altı çocuklarda anterior debridman ile cerrahi yapılan hastalarda ciddi kifotik deformitenin oluşumunun kaçınılmaz olduğu, enstrümante edilen hastalarda bu artışın nispeten daha az olduğu fikri elde edilmiştir.