ÖZET

Amaç:

Torakolomber (TL) vertebra kırığı nedeniyle sadece posteriordan enstrümentasyon ve füzyon uygulanan hastaların sagittal planda erken ve geç postoperatif sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı.

Yöntem:

1998-2004 yılları arasında TL vertebra kırığı nedeniyle 15 hasta (11 erkek, 4 kadın) opere edildi. Hastaların ortalama yaşı 34.6 (16-57) yıl idi. Tüm hastalara aynı seansta posterior pedikül vida ve rodları ile fiksasyon, kırık distraksiyonu ve füzyon uygulandı. Ortalama 8.43 (5-11) yıl takip edilen hastaların radyolojik olarak cerrahi öncesi (Grup 1), cerrahi sonrası erken (Grup 2) ve son kontrolde geç dönem (Grup 3) sagittal planda ölçümleri yapıldı. Kırık vertebra lokal kifoz açısı (LKA), anterior kompresyon açısı (AKA), kırık vertebra cismi anterior (F) ve posterior (E) yüksekliği ölçülüp karşılaştırıldı.

Bulgular:

LKA sırası ile ortalama 12.63°, 0.21°, 6.92° (p<0.001), AKA 14.13°, 5.83°, 6.25° (p<0.001) ölçüldü. Her üç gurupta LKA, AKA, E/F ortalamaları arasında anlamlı değişim gözlendi (p<0.001). Grup 2 ve Grup 3 LKA, E/F ortalamaları arasında anlamlı fark varken (p<0.05), AKA ortalamaları arasında anlamlı fark gözlenmedi (p=0,753). E her üç grup arasında değişim göstermedi (p>0.05). F de cerrahi sonrası artış anlamlı değerlendirilirken (p<0.05), Grup 2 ve Grup 3 ortalamaları arasında fark gözlenmedi (p>0.05). Nörolojik durum 1 olguda belirgin düzelme gösterirken (Frankel B den E ye), diğer 14 olguda ilk hali ile kaldı. Son kontrolde implant yetmezliği %70 bulundu. GAC 3.73 (0-5) oldu.

Sonuç:

TL vertebra kırıklarının posteriordan cerrahi tedavisinin ortalama 8 yıllık takibinin sagittal plan analizi sonucunda AKA ve vertebra anterior cisim yüksekliğinde cerrahi sonrası erken ve geç dönem arasında fark bulunmadı. LKA da ise kayıp oluşmasına rağmen geç dönemde sağlanan düzelme derecesinin cerrahi öncesine göre anlamlı derecede yüksek olduğu gösterildi.