ÖZET

Omurga kırıkları tüm omurga içinde en sık torakolomber bölgede gözlenmektedir. Torakolomber bölgenin omurga kırıkları önemli sakatlıklara ve ölümlere yol açabilen son derece ciddi yaralanmalardır. En sık görülen nedenler trafik kazaları, yüksekten düşmeler ve ateşli silah yaralanmalarıdır. Torakolomber bileşkede en sık kompresyon kırıkları, burst kırıkları, fleksiyon-distraksiyon yaralanmaları ve kırıklı çıkıklar görülür. Yüksek enerjili travmaya maruz kalan her hastada olası bir spinal travmadan şüphelenilmelidir. Bu kırıklar genellikle yüksek enerjili travmalarla meydana geldiğinden olguların büyük bir kısmı politravmatize hastalar olmaktadır. Omurga kırığının tanınmaması veya uygun koşullarda yapılmayan transfer işlemleri, omurilik yaralanmalarına veya mevcut nörolojik tablonun ağırlaşmasına neden olabilir. Torakolomber omurga kırığı olan bir hastanın tedavi şeması nörolojik durumu, spinal stabilitesi, deformite derecesi ve ek yaralanmaları göz önüne alınarak planlanmalıdır. Tedavide asıl amaç nörolojik hasarın sınırlanması, mümkünse önlenmesi ve spinal stabilitenin restorasyonudur, bunun yanında deformitenin düzeltilmesi, hareket kaybının minimize edilmesi, erken rehabilitasyona zemin hazırlanması ise ikincil amaçlardır.