ÖZET

Amaç:

Transforaminal lomber cisimler arası füzyon (TLIF) lomber dejeneratif hastalıklarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada enstrümantasyonun TLIF uygulaması yapılan hastaların klinik sonuçlarına bir etkisinin olup olmadığın araştırılması amaçlanmıştır.

Metod:

Bu karşılaştırmalı rastgele seçmeli klinik çalışmada bilateral pedikül fiksasyonlu (Grup A), tek taraflı pedikül vida uygulamalı (Grup B), pedikül vida uygulamasız (Grup C) olmak üzere 3 farklı grup oluşturulmuştur. Toplam 60 olgu oluşan bu 3 grup TLIF tekniğin klinik sonuçları Visuel Analog Skala (VAS) ve Oswestry Disability İndeks (ODI) ve radyolojik olarak koronal ve sagital plandaki CT ile füzyon sonuçları araştırılmıştır.

Sonuç:

Hastaların tümü ortalama 44 ± 12 ay takip edilmişlerdir. ODI ve VAS skorları, Grup C de en iyi idi, (p < 0.05). Grup A da bel ağrısı aşikar derecede fazla idi (p < 0.05). 1 yıl sonrasında skorlarda değişiklik yoktu (p > 0. ortalama preoperatif VAS bel ağrısı skoru Grup Aʼ da 6, Bʼde 6.5, Cʼde 5.8 bulundu. Postoperatif 3 ayda Grup Aʼda 1.8, Bʼde 1.5, Cʼde 0.6 bulundu. Ortalama VAS skoru bacak için Grup Aʼda 7.1, Bʼde 7.6, Cʼde 6.9 bulundu. Postoperatif erken dönemde Grup Aʼda 2.1, Bʼde 2.5, Cʼde 2.3 bulundu. Grup C maliyet açısından en avantajlı olan idi.(p < 0.005). Hiçbir grupta enstrümantasyon yetmezliği veya kafes kayması veya yetmezliği saptanmadı. Operasyon sonrası 14. ayda Grup Aʼ da 1 (% 5), Grup Bʼde 1 (% 5), Grup Cʼ de 2 olgu (% 10) da füzyon gecikmesi oluşmuş ama asemptomatik olduğundan izlem yapılmıştır. Son değerlendirmeye kadar komşu segment hastalığı gelişmemiştir.

Tartışma:

Yeni bir teknik olarak tek başına TLIF, unilateral veya bilateral pediküler fiksasyonlu grupla kıyaslandığında füzyon sonuçları aynı ve maliyeti daha ucuz olduğu belirlenmiştir.