ÖZET

Geriye dönük bu çalışmada, sadece posterior yaklaşımla ve pedikül vidaları kullanılarak tedavi edilen Scheuermann kifozlu hastalarda klinik ve radyolojik sonuçların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Bu çalışmaya 2003-2009 yılları arası cerrahi olarak tedavi edilen Scheuermann kifozlu 11 hasta dâhil edilmiştir. Ameliyat öncesi, erken ameliyat sonrası ve takip verileri değerlendirildi. Değerlendirme parametreleri torakal kifoz, lomber lordoz, C7- sagittal denge ve klinik olarak ise SRS-22 hasta sorgulama formuydu. Ortalama ameliyat süresi, ameliyat seviyeleri ve kanama miktarı kaydedilmiştir. p≤ 0.005, istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.

Segmental pedikül vidası uygulanan 11 hastanın 5ʼi kız ve 6ʼsı erkekti. Hastaların ortalama yaşı 17.5 ± 2.3 (13 – 20 yaş) ve takip süresi 19.1 ay (12-38 ay) idi. Ameliyat öncesi ortalama torakal kifoz açısı 72.3° ± 9.05° den ameliyat sonrası 42.4° ± 3.88 ye geriledi (p ≤ 0.001). Son takipte değer ise ortalama torakal kifoz açısı 37.6° ± 8.7° idi (p = 0.108 ). Ortalama lomber lordoz açısı sırasıyla 48.1° ± 18.1°, 34.7° ±. 5.5° ve 30.2° ± 7,06° ölçüldü (p = 0.023). Global sagittal denge değerlendirmesinde ameliyat öncesi ortalama değer -1 cm ve son takipte -0.3 cm ölçüldü. Ortalama ameliyat seviyesi 12.7, kan kaybı 1.5 ünite ve ameliyat süresi 300 dakika olarak bulundu. SRS-22 toplam puan ortalaması 4.1 idi. Radyolojik düzelme miktarları ile klinik sonuçlar arasında bir korelasyon yoktu (p= 0.190). Ameliyat sırasında ve takiplerde hiçbir hastada ciddi komplikasyon gelişmedi ve proksimal bileşke kifozu görülmedi.

Sonuç olarak bu verilerin ışığı altında Scheuermann kifozu pedikül vidaları kullanılarak sadece posterior yaklaşım ile güvenli ve başarılı şekilde tedavi edilebildiği ve. Buna karşın radyolojik düzelme derecesinin klinik sonuçları etkilemediği fikri elde edilmiştir.