ÖZET

Amaç:

Şubat 1999 – Şubat 2010 tarihleri arasında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği' nde, spinal deformite veya vertebra kırığı sonrası posterior torakolomber segmental enstrümantasyon uygulanmış hastalarda ortaya çıkan aseptik psödoartrozun klinik ve radyolojik değerlendirilmesi ve orta-uzun dönem fonksiyonel sonuçların retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem:

11' i kırık (Grup-1), 21'i deformite (Grup-2) sebebiyle opere olmuş 32 psödoartroz hastası çalışma gruplarını oluşturmaktadır. Ortalama takip süresi 36 (dağılımı 6-110) aydır. Hastalarımızın dosyaları geriye dönük olarak gözden geçirilmiş ve son kontrolleri dikkate alınarak veriler hazırlanmıştır.

Hastalarımızın psödoartroz sebepleri literatürdeki araştırmalar ışığında araştırılmış, psödoartrozun radyolojik bulguları irdelenmiş ve klinik sonuçları Skolyoz Araştırma Derneği – 30 (SRS-30) skorlama sistemi ile değerlendirilmiştir. Elde edilen kategorik veriler, psödoartrozla ilişkisi yönünden, Pearson k2 ve Fisher Exact Test ile; sayısal değerler Mann- Whitney U Test ve Pearson Spearman Korelasyon Testi ile değerlendirilmiştir.

Bulgular:

Çalışmaya alınan hastaların en sık başvuru şikayetinin psödoartroz sahasında ağrı (26 hastada, % 81,3) olduğu kaydedilmiştir. Diyabet, sigara kullanımı, osteoporoz ve non steroid ve anti enflamatuvar ilaç kullanımının hastalarımızda spinal psödoartroz risk faktörü olarak anlamlı olmadıkları görülmüştür. Her iki grupta en sık radyolojik psödoartroz bulgusunun rot veya implant kırığı (Grup1 10 hasta, % 90.9, Grup2 18 hasta, % 85.7) olduğu tespit edilmiştir. Deformite hastalarında deformitenin ilerlemesi (14 hasta, % 66.6), kırık hastalarında orta kolon hasarı (3 hasta, % 27.3) gruplara özel bulgular olarak saptandı. Füzyona katılan vertebra sayısı, vida çevresinde hale gözükmesi ve füzyon sahasında olup vida konmayan vertebra sayısı ile psödoartroz sayısı arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür (p<0.001, r: 0.725). Hastaların son kontrol SRS-30 toplam değerleri, Grup-1 için ortalama 3.30; Grup2 için ortalama 3.39 (p: 0,984) olduğu belirlenmiştir.

Sonuç:

Füzyona katılan vertebra sayısı psödoartroz sayısı ile yakından ilişkilidir. Bu çalışmada, diğer komorbiditelerle psödoartroz arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır.