ÖZET

Bu çalışmada, torakolomber omurga burst kırığı nedeni ile posterior teknikle posterolateral dekompresyon, posterior enstrümantasyon ve füzyon yapılan olgularımızın klinik sonuçlarını değerlendirmesi amaçlanmıştır. Kliniğimizde 1997-2001 yılları arasında posterior stabilizasyon yöntemi ile tedavi edilen 185 olgunun 97 tanesi posterior yaklaşım ile posterolateral dekompresyon, enstrümantasyon ve füzyon uygulanmıştır. Bu olgulardan torakolomber bölgede olan 75’ i çalışmaya dahil edildi. Kırıklar Denis’ e göre sınıflandırılmıştır. Olguların nörolojik durumları Frankel sınıflamasına göre değerlendirilmiştir. Hastaların ortalama takip süresi 61,5 aydır. Olguların ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası ve son kontrol değerlendirilmesinde Denis ağrı ve iş skalası kullanılmıştır. Bu skalanın sagittal indeks değeri de göz önüne alınarak yapılan puanlama sonucunda çok iyi (%28), iyi (%45,3), orta (%20), kötü (%6,6) olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada hastaların %73,3’ünde çok iyi-iyi son takip sonu elde edilmesi, az sayıdaki komplikasyon ve tüm hastalarda füzyon gelişimi saptanması nedeniyle iyi seçilmiş olgularda, torakolomber bileşke omurga burst kırıklarının tedavisinde, posterior girişimle posterolateral dekompresyon ve posterior enstrümantasyon ve füzyon uygulamasının etkin ve başarılı bir tedavi yöntemi olduğu inancı elde edilmiştir.