ÖZET

Osteoporoz, düşük kemik mineral yoğunluğu ve patolojik kırıklarla seyreden ve belirgin morbiditelere yolaçan en sık görülen kemik hastalığıdır. Tanım olarak kemik mineral yoğunluğunun genç erişkinlere göre 2,5 standart sapma daha daha düşük olması olarak tarif edilebilir. Osteoporoz gerek sosyal, gerek ekonomik olarak da global bir problem halindedir ve bu nedenle giderek yaşlanan popülasyonumuzda koruyucu ve tedavi edici yaklaşımlar son derece önemli bir hale gelmiştir. Osteoporozun farmakololojik tedavisinde, kemik rezorbsiyonunu azaltan, bifosfonatlar, selektif östrojen modülatörü raloksifen, kalsitonin ve denosumab ile kemik yapımını arttıran teriparatid gibi ajanlar kullanılmaktadır. Son dönemde antisklerostin antikoru, katepsin K inhibitörü gibi kemik hücre fizyolojisi üzerine etkileri olan ilaçlar üzerine yapılan çalışmaların artması, osteoporoz tedavisinde daha iyi sonuçlara ulaşılacağını da düşündürmektedir.