ÖZET

Omurga enfeksiyonları, vertebra cisimlerini, intervertebral diskleri, spinal kanalı ve paravertebral yumuşak dokuları etkiler. Çok sık görülmemekle beraber tanı koymadaki zorluklar tanının gecikmesine ve çok ciddi sonuçların ortaya çıkmasına yol açmaktadır. Gecikmiş tanı omurga deformitesine, önemli nörolojik komplikasyonlara hatta ölüme sebep olabilir. Yoğun çalışmalara rağmen omurga enfeksiyonlarının sınıflandırılması, tanısı ve tedavisinde hala karışıklıklar söz konusudur.

Osteomiyelitin ortaya çıkışı hastanın yaşı, immün cevabı ve etken mikroorganizmaya bağlıdır. Uygun şartlar altında hemen hemen tüm enfektif organizmalar vertebral enfeksiyona yol açabilirler. Piyojenik formda en sık etken Staphylococcus aureus’ tur. Bunun dışında koagulaz negatif stafilokoklar, Enterobacteriaceae ve diğer Gram-negatif basiller, aerob Gram-negatif basiller (Pseudomonas aeruginosa gibi), hemolitik streptokoklar, Haemophilus influenzae, Streptococcus pyogenes, Salmonella türleri tarafından meydana gelir.

Omurga enfeksiyonları, ciddi kas-iskelet ve nörolojik komplikasyonların engellenebilmesi için erken evrede tanı konması gereken ağır bir patolojik durumdur. Klinik bulgular açısından enfeksiyondan şüphelenildiği anda antimikrobiyal tedavinin en iyi şekilde yapılabilmesi için mikrobiyolojik kültür ve duyarlılık testleri uygulanmalıdır. Mikrobiyoloji teşhiste altın standarttır ve tanıyı doğrulamak için mutlaka gereklidir.