ÖZET

Adölesan idiyopatik skolyoz tedavisinde, gerek anterior, gerekse posterior enstrümante spinal füzyon yöntemleriyle anlamlı düzelmeler elde edilebilmektedir. Ancak, her iki yöntemin benzer eğrilikler üzerinde uygulamalarını karşılaştıran çalışmalar çok az sayıdadır. Bu çalışmada anterior veya posterior spinal füzyon yöntemiyle tedavi edilen Lenke Tip I eğriliğe sahip 40 hastanın radyografik ve tıbbi kayıtları incelenmiş ve bu iki grubun sonuçlarını karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmadaki 20 hasta ortalama 14.4 yaşında iken anterior, diğer 20 hasta ise ortalama 15.4 yaşında iken posterior spinal füzyon yöntemiyle tedavi edilmiştir. Frontal ve sagital Cobb açıları, apikal vertebra transpozisyonu (A VT), apikal vertebra rotasyonu (AVR), C7-CSVL sapması, gövde kayması (GK), füzyon yapılan seviye sayıları karşılaştırılmıştır. İki grup arasında skolyoz düzelme parametrelerindeki değişiklikler student-t testi ile değerlendirilmiştir. iki grup arasında yaş, cinsiyet, eğriliklerin derecesi ve esneklikleri bakımından istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır. Anterior grupta ameliyat öncesi ortalama 55.2° ± 9.3°’lik koronal eğrilik, ameliyat sonrası 18.7° ± 9.8° (% 66)’ye düzelirken, posterior grupta ortalama 60.6° ± 9.8°’lik eğriliğin 25.6° ± 8.5° (% 57)’ye düzeldiği belirlenmiştir (p<0.05). Gövde kayması ve A VR’nun anterior grupta anlamlı olarak daha iyi düzeldiği tespit edilmiştir. Füzyona uğratılan seviye sayısının anterior ve posterior gruplarda sırasıyla 7.4 ve 9.1 olduğu belirlenmiştir. Torasik kifoz, AVT, C7-CSVL sapması değerlerinde anlamlı farklılık gözlenmemiştir. Her iki grupta da psödoartroz izlenmemiştir. Bu çalışmanın verileri ışığı altında, anterior enstrümante spinal füzyon yöntemiyle daha az segmentin füzyone edilerek koronal eğrilik, apikal vertebra rotasyonu ve gövde kaymasının daha etkili olarak düzeltilebildiği sonucuna varılmıştır.