ÖZET

Sonuç:

Klinik olarak vertebra kırığı risk faktörleri incelemesinde, kalça KMY, kemik kalitesi bileşenleri yorumlarken göz önünde bulundurulması gereken bir birleşendir.

Sonuçlar:

Vertebra kırıklarının sayısı ile osteofit skorları (p<0.05) arasında anlamlı ilişkili bulunmuştur. Disk skoru ile osteofit skorları arasında anlamlı ilişki saptandı (p <0.05). Kırık olmayan grubun ile kırık olan grubun vertebralarındaki t-puanları arasında anlamlı bir fark saptandı (p <0.05). DEXA incelemesinde vertebra kırığı etkileyen tek parametre intertrokanterik alanın (p <0.05) z-skoru oldu.

Gereç ve Yöntemler:

Osteoporotik vertebra kompresyon kırığı nedeniyle ve klinik muayenede osteoporoz tanısı almış ancak herhangi bir kırığı olmayan 23 hastayla, kifoplasti geçirmiş 26 hasta çalışmaya dâhil edilmiştir. Tüm hastaların torakal ve lomber vertebra grafileri çekilmiş ve kemik mineral yoğunluğu ölçümleri yapılmıştır. Osteofit gelişimi Nathan’ın sınıflamasına göre değerlendirilmiştir. Disk puanı disk yüksekliğinde azalma oranına göre hesaplanmıştır. Tüm hastaların kemik mineral yoğunluğu DEXA (Dual X-ray Absorpsiyometre) kullanarak lomber ve proksimal femur ölçülmüştür.

Amaç:

Bu çalışma, skorlama sistemlerini kullanarak ve osteoporoz ve osteoartrit katkıda bulunabilecek diğer yapısal faktörler göz önüne alınarak, vertebra kırıkları için ameliyat olan hastalarda vertebra kırığı, spondiloz ve KMY arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır.

Geçmiş Bilgiler:

Osteoporoz ve osteoartrit kas-iskelet sistemi hastalıklarıdır ve iki farklı patolojik mekanizmadan kaynaklandığı düşünülmektedir. Spinal osteoporoz ile spondiloz arasındaki ilişki araştırılmış ve kemik mineral yoğunluğu (KMY) ve spondiloz arasında ters bir ilişki bildirilmiştir.